Tytułowa Paulina jest niespełna szesnastoletnią dziewczyną, która wyjeżdża na wakacje na wybrzeże Normandii, zaproszona przez Marion - piękną, świeżo rozwiedzioną kuzynkę. Na plaży spotykają Pierre'a, dawnego zalotnika Marion, a ten przedstawia im Henriego. Jeden z wieczorów całe towarzystwo spędza razem u nowego znajomego. W czasie tego wieczoru każdy mówi o tym, jak rozumie miłość. Marion, po swoim nieudanym małżeństwie ceni sobie namiętność. Pierre pożera ją wzrokiem (wciąż jest w niej zakochany). Ale Henri też interesuje się młodą rozwódką. Wszystko co mówi tego wieczoru ma jeden cel - chce uwieść Marion. I tak się dzieje. Kiedy spędzają wspólną noc, okazuje się, że Pierre będzie próbował teraz wszelkich sposobów, by ten spontaniczny związek unicestwić. Tymczasem w wakacyjnych flirtach nastoletnia Paulina nie zostaje wcale w tyle. Właśnie poznaje na plaży swojego rówieśnika Sylvaina.
Trzeci film Rohmera z cyklu "Komedie i przysłowia". Tym razem historia, którą krytycy nazwali dialogowym romansem, jest swobodną ilustracją strofrancuskiego powiedzenia autorstwa Chretiena de Troyes "Qui trop parole, il se mesfait" (Kto za dużo gada, sam sobie szkodzi).