Moim zdaniem film ma bardzo głęboki, symboliczny przekaz, który nie ogranicza się jedynie do morału (jak tu niektórzy piszą, że morałem jest, że np. nie warto gonić za urodą albo być zaborczą matką, ok zgadzam się, ale uważam, że jest tam coś więcej):

1. Historia o królowej pragnącej dziecka, moim zdaniem najbardziej jasna.

Śmierć króla: mężczyzna w momencie pojawienia się dziecka, musi dojrzeć, "poświęca" swoje życie i w pewnym sensie traci je, żeby utrzymać rodzinę - w bajce stało się to dosłownie.
Również: przy pojawieniu się dziecka zmienia się układ sił, miłość macierzyńska jest silniejsza niż uczucie do partnera, ten w pewnym sensie może "zniknąć"

Bliźniak albinosa może być symbolem czegoś na kształt jego alter ego, prawdziwych pragnień, marzeń, tym kim chce być. Matka stoi na przeszkodzie jego łączności z nim samym, więc jedyny sposób to odciąć się od niej, przeciąć pępowinę, ten kto nie zrobi tego w życiu (zwłaszcza w relacji syn - matka), zgubi siebie samego. Zabicie matki - potwora, symbol dojrzewania, odejścia od rodziców, znalezienia własnego ja.

2. Historia starych sióstr. Tutaj trudniej mi coś znaleźć. To co mi przychodzi do głowy:

Nie wszystko jest takie na jakie wygląda, najpierw księcia zwiódł piękny głos, a potem ciało, za każdym razem jednak prawda był inna i się na tym przejechał, tu widzę po prostu morał, żeby nie oceniać po pozorach. Bo przecież w jego pięknej żonce kryła się okropna starucha, którą wcześniej wyrzucił przez okno

Na końcu zestarzenie się siostry - prawda zawsze wyjdzie na jaw, nie da się za długo nic ukrywać, albo - wszyscy kiedyś utracą swoją młodość (w sumie banalne)

3. bajka o wykiwanym Ogrze.

Hodowanie przez króla pchły - symbol życia w nierealnym świecie fantazji, bycia oderwanym od rzeczywistości, co może wydawać nam się niegroźne, a jednak okazuje się tu bardzo złe w konsekwencjach

Na początku myślałam, że będzie to symbol tego, że małżeństwo, związek, miłość jest często kreowana na wspaniałą cudowną drogę usłaną różami, a rzeczywistość okazuje się często inna, o wiele trudniejsza niż się spodziewaliśmy (w tym wypadku ekstremalnie). Zmieniłam zdanie kiedy księżniczka zabija ogra - w tym momencie rozsądna wydaje się teoria którą ktoś tu wcześniej pisał - dopóki dziewczyna nie wzięła sprawy w swoje ręce, tylko prosiła o pomoc w pokierowaniu swoim życiem innych, nic nie wychodziło