przyznać trzeba, że obraz górników i całej otoczki, tak na osiedlu, w chałupie jak i w kopalni przemawia do wyobraźni i robi spore wrażenie. trafia w sedno, trafia do widza. film sam w sobie jest bardzo ciekawy i świetnie zrobiony, sporo scen mających naprawdę duży w sobie potencjał. aczkolwiek znowu ten obraz górników trochę za bardzo chyba jednak zmitologizowany, jak dla mnie i patetyczny. film bardzo dobry tylko, że jedno "ale".

pewien ogólny przekaz - II RP była krajem niesprawiedliwym, gdzie robotnicy cierpieli straszną niesprawiedliwość i niedolę, cały rząd wraz z bogatymi posiadaczami, lokalną administracją i policją mieli robotników w głębokim poważaniu, pomimo że cała reszta "uciskanego" narodu im kibicowała i traktowała jak ostatnią nadzieję białych.

oczywiście celowo przesadzam, żeby tylko zaznaczyć pewne aspekty. generalnie takie drobne wrzutki na prawicowy rząd i w ogóle cały "kapitalistyczny" ustrój II RP są do przyjęcia, np. jak górnicy czytają artykuły z "Robotnika" nabijają się z rządu i z Zachodu, to nawet w sumie zabawne jest, ale pałowanie tych żon i starych dziadków w KOŚCIELE przez polską policję to już było zdecydowane przegięcie a wręcz szczyt cynizmu i hipokryzji ze strony (prawdopodobnie) GUKPPiW.
dodam dla kontrastu, że Śląsk i górnicy w latach 70-ch to była elita i grupa raczej uprzywilejowana, więc zderzenie z tym co widzimy w filmie o latach 30-ch prowadzi do jednoznacznych wniosków.

do Kutza nic nie mam, po części zapewne szedł na kompromis, a jaki miał faktyczny stosunek do Polski Ludowej pokazał w latach 90-ch.

rzadko się czepiam takich rzeczy, niejednokrotnie próbuję bronić raczej filmy przed podobnymi zarzutami. a sam film trudno mi obiektywnie ocenić, bo momentami mi się bardzo podobał a momentami nie. pomimo jakiegoś szacunku dla górników to jakoś w pełni nie mogłem się z bohaterami zidentyfikować, odwrotnie niż w przypadku "Soli ziemi czarnej".