Film był całkiem niezły - jak na współczesny horror starano się zachować ten prosty, niczym nie zakłócony schemat z ubiegłego wieku. Wyszło nieźle, zasadniczo nie ma na co narzekać. Chociaż ja oczywiście doczepię się kilku rzeczy. Praktycznie każdy kto widział którąkolwiek z poprzednich części, wie czego się po "Piątku 13-go" spodziewać. Gigantycznego mordercy z lasu, grupy młodych ludzi i masakry w ich szeregach. Nowy film, wykorzystując ten popularny motyw, radzi sobie w sprawnym prezentowaniu wspominanej 'eliminacji'. Jest zabawny, jest fajnie nakręcony. Znajdzie się kilka "jump scene" - jednak niestety to jedyne momenty kiedy można doznać substytutu strachu, czyli po prostu zaskoczenia głośnym dźwiękiem przestrzennym atakującym na sali kinowej. Innego rodzaju przerażenia nie doznają nawet najbardziej strachliwe osoby. Brakowało mi też pamiętnego dźwięku sygnalizującego zbliżanie się Jasona (2-3 razy to za mało). Pominąwszy rozważania na temat aktorstwa, zachowań bohaterów, scen zabójstw czy wyglądu obozowiska Crystal Lake, przejdę od razu do postaci najlepszego antybohatera horrorów. Derek Mears jako Jason był w miarę ok - muszę się doczepić tylko tego, że praktycznie nie pokazali jego twarzy. Liczyłem na koszmary po obleśnej charakteryzacji na miarę 2009 roku, ale wydaje mi się, że w tym aspekcie twórcy się nie popisali. Kończąc tą długą wypowiedź - film warto zobaczyć. Niech nikt nie oczekuje rozrywki na wysokim poziomie, ale jedynie rozrywki. Moja ocena to 6/10.