W następnym roku, po wydarzeniach części drugiej producenci (Paramount Pictures, Frank Mancoso) nakręcili trzecią część opowieści znad Crystal Lake, zwłaszcza, że zwietrzyli interes po poprzednim odcinku. Gdzieś nieopodal miejsc, w których wydarzyła się poprzednia tragedia, nad tym samym jednak jeziorem zjeżdża grupa młodzieży na letni wypoczynek. Ciszę ich zakłóca jednak Władca Kryształowego Jeziora, który porywa się na całą grupę młodzieży.

Technicznie film nieźle zrealizowany (reż. Steve Miner), choć chyba nieco mniej starannie niż poprzednia część. Udało się wytworzyć specyficzny "klimat" tajemniczości Crystal Lake. Reżyser umiejętnie dawkuje "suspens" aby w końcu rozkręcić akcję filmu wprawiając widza w stan szoku. Mam na myśli moment, kiedy z grupy turystów zostaje tylko jedna dziewczyna i nie pozostaje jej nic innego tylko czekać... i od tej chwili mamy okazję podziwiać prawdziwy majstersztyk "sprawnej roboty technicznej". Końcowymi scenami film uderza widza naprawdę przytłaczającą grozą. Efekty specjalne niezłe (Douglas White, Allan Apone, Frank Carrissosa), choć parę wpadek było (scena z łukiem, scena z okiem) - kto się przyjrzy, będzie wiedział o co chodzi. Muzykę do wszystkich czterech części napisał Harry Manfredini, tym razem niezła, choć najsłabsza z wszystkich czterech części. Scenariusz Martina Kitrossera i Carla Watsona wydaje się dobry, zdjęcia Geralda Faila również bez uwag - dobra robota!

Podsumowując: Paramount Pictures udało się i tym razem zrealizować dobry film, choć część druga zdecydowanie górą.