Jeśli lubisz filmy w których masz wszystko podane na tacy , i przyglądasz się tylko czynnościom dokonywanym przez grane postaci , nie analizując powodów ich postępowania, To film będzie dla Ciebie dnem. Spróbuj to co widziałeś w tym Filmie przeanalizować przez zakłamanie w którym , z powodu presji wychowania, społeczeństwa, żyje bohater . Założył on rodzinę , żyje w kłamstwie , oszukuje siebie, bliskich , stara się wyprzeć swoją seksualność, bo tak został wychowany . Powoduje to jego upadek, jest agresywny wobec rodziny, krzywdzi ją , oszukuje. Presja społeczna tak bardzo go wypatrzyła, że krzywdzi również obiekt swojego pożądania. To co zrobił jest równie wstrętne jak i przyjęcie kasy za milczenie, ofiary tego czynu. Tytułowym pięknem nie jest twarz ofiary , lecz ostatnia scena filmu , gdzie dwóch młodych chłopaków żyje tak jak nigdy nie będzie dane głównej postaci tego filmu, urodził się bowiem w innych czasach.

dokładnie, zgadzam się z powyższym :) Film nie jest lekki w odbiorze, ciężko go się ogląda, przydługie sceny mogą nużyć ale ogólny sens tych scen jest taki jak napisałeś: mają pokazać zwyczajnego z pozoru człowieka, który wykonuje banalne zwyczajne rzeczy,ale pod przykrywką tej zwyczajności kryje się drugie "ja" bohatera filmu skrywane przed całym światem (ze strachu? z powodu presji środowiska? z racji wychowania?). Brutalny ale prawdziwy... Ile takich ludzi jak on żyje w zakłamaniu, by w chwili frustracji i zmasowanego napięcia psychicznego zrobić komuś krzywdę?

Popieram! Nie mam pojęcia gdzie w tym filmie mogło być ''piękno''. chyba, że w ciele Christiana ;) nie mniej jednak film duszny, zakłamany klimat..
Rozumiem, że wielu ludziom mógł się spodobać ten film, ale nie mi. Od dawna chciałam go obejrzeć . tylko z opisu wydawał się całkiem ciekawy, ocenę postawiłam 4/10 tylko i wyłącznie za przystojnego Christiana ;)

a ja zgadzam się z Tobą... ten film jest po prostu nudny i nieciekawy