Około 2 000 kilometrów, to dystans dzielący małą wieś w centrum Polski – Głogowiec, od stolicy Rosji – Moskwy, trasą przez Litwę i Białoruś. Powrót – tym razem przez Ukrainę – to drugie tyle. 4000 km, to odległość jaką wspólnie przez kilka miesięcy, pokonało dwóch mężczyzn. Cel, jaki wyznaczyli sobie pielgrzymi – mężczyźni z przestępczą przeszłością, staje się dla nich możliwością modlitwy i wspólnej drogi. W tej historii ważne stają się też relacje rodzinne. Czy droga do bliskiej osoby może się okazać trudniejsza, niż pielgrzymka z Głogowca do Moskwy?

Roman miał burzliwe życie. Po przerwanych studiach medycznych wyjechał do Singapuru i został przemytnikiem. Przemycał ludzi i elektronikę. Po powrocie do Polski rozpoczął pracę w korporacji. Jego życie zdawało się wreszcie toczyć po właściwych torach, aż do dnia, w którym został aresztowany i oskarżony o przestępstwa popełnione sześć lat wcześniej. Po wyjściu na wolność postanowił zerwać ze swoim dawnym życiem. 
Jak sam mówi chciał się „przeczołgać, przepalić, w sobie coś zniszczyć”. Rozwiedziony ojciec dwudziestoletniej córki, który próbuje odpokutować błędy przeszłości. Poznajemy go, gdy wraz z innymi byłymi więźniami planuje przejść pieszo z Polski do Moskwy i z powrotem, łącznie 4500 km. 
Podczas drogi bohater stawi czoło nurtującym go trudnym pytaniom, a odpowiedzi poszuka, spoglądając głęboko we własne wnętrze.
Pielgrzymka zaplanowana jako droga pojednania między Wschodem i Zachodem wskaże mu ścieżkę ku innemu pojednaniu. Jej finał może okazać się bardzo różny od tego, który bohater po ludzku planował…