Niestety obejrzałem go na 15' lapku z fabrycznymi głośnikami i już w trakcie wiedziałem, że tracę przez to większość zalet... W kinie, na dużym ekranie z odpowiednim dźwiękiem można dopiero poczuć klimat tamtych wydarzeń który udało się twórcom odzwierciedlić w bardzo dużym stopniu. Chodzi mi oczywiście o momenty startu/lotu/lądowania rakiet i samolotów a nie o dyskusje z żoną i dziećmi. Moim zdaniem świetnie zostało oddane wręcz klaustrofobiczne uczucie przebywania w każdym z modułów a przede wszystkim wrażenia z "jazdy" na niczym innym jak kontrolowanej bombie... Zresztą każdy z astronautów czy to z programu Apollo czy wahadłowców STS opisywał start mniej więcej w podobny sposób tzn. że opuszczane ziemskiej atmosfery to hardcorowe przeżycie, gdzie wszystko trzęsie się, lata i ma się wrażenie, że zaraz cały pojazd się rozleci... Oglądając zastanawiałem się czy jednak twórcy nie poszli trochę za daleko z tymi efektami bo pierwszy lot suborbitalny Gemini wyglądał jakby byli gdzieś na froncie.... Wybuchy, świsty, łomotanie itp... Rozumiem, że wszystko się trzęsie podczas w momencie startu i podczas spalania paliwa z pierwszego i drugiego stopnia ale wybuchy - ciągłe wybuchy bo chyba odrzucanie pierwszego i drugiego stopnia odbywa się za pomocą małych ładunków więc teoretycznie coś tam mogłoby strzelić...ale raczej nie cały czas jak petardy na pokazie sztucznych ogni... Mimo to i tak kapitalnie i realistycznie zostały pokazane początki podboju kosmosu przez człowieka. Reżyser przedstawionym obrazem zdołał oddać ogrom otaczającego nas kosmosu z perspektywy małego człowieka zamkniętego w małej metalowej puszce. To samo z wszechogarniającą tam pustką i ciemnością...kiedy trenowali manewr dokowania modułu dowodzenia i nie mogli znaleźć Ageny.. Zdjęcia samych rakiet z zewnątrz podczas startu są również kapitalne i widać po nich skok technologiczny w branży filmowej porównując choćby do startu rakiety w Apollo 13 (który był świetnie zrobiony i nadal świetnie wygląda) ale w First Man to jest normalnie majstersztyk.