Byłem ogromnym orędownikiem kontynuacji tej wspaniałej serii, którą oglądałem x razy i do której z największą dozą przyjemności wciąż powracam. Nie ukrywam apetyty przed filmem były bardzo duże, ale równie spore były obawy. Poprzeczka przecież była pozostawiona bardzo wysoko. Siedząc jednak w kinie od plus minus 10 minuty, aż do końca seansu towarzyszyło mi nieznane jak dotąd uczucie zażenowania. Nowy Pitbull w swej fabule i narracji wydawał się być dziwnie naiwny i nieśmieszny. Niby brutalny, ale groteskowy. Cały ten jarmarczy spektakl nie poprawiła nawet obecność starej gwardii (Gebels, Barszczyk i Igor), której mieliśmy w sumie śladowe ilości. Na plus zasługuje postać "Majami", bo mogłaby faktycznie wpasować się dotąd wykreowany krajobraz. Podsumowując film zupełnie w innym klimacie, pozbawionym ‘tego czegoś’, więc nieuczciwym byłoby porównywać go to tego co stworzył Vega w 2005 roku.