Złotej Palmy ten film raczej nie zdobędzie, ale jak na nasze skromne krajowe warunki to można powiedzieć trzyma solidny średni poziom. Jak to zwykle u Vegi bywa, scenariusz został dość luźno potraktowany i zamiast stanowić kręgosłup fabularny, jest niczym żyłka przeciągnięta przez niekoniecznie pasujące do siebie obrazki aby wszystko jakoś trzymało się całości. I o ile początkowo nawet zgrabnie to wszystko wychodzi, to jednak w końcówce parę tych elementów doklejono jakby trochę na siłę. Ciąg przyczynowo skutkowy charakteryzuje się dość pokręconą logiką, bohaterowie są groteskowo przerysowani, za to efekty specjalne całkiem poprawne, kilka tekstów autentycznie zabawnych, i kilka scen na które lepiej nie patrzeć jeśli nie chce się ryzykować nocnymi koszmarami. Już po kilkunastu minutach widać ewidentną inspirację znanym thrillerem z lat dziewięćdziesiątych, co jest o tyle denerwujące że każdy kto go oglądał z dużym prawdopodobieństwem możne domyślić się nadchodzących zdarzeń. A w momencie gdy akcja nieprzewidywalnie skręca, to chyba sami autorzy pogubili się co by tu wykombinować, więc zakończenie wyszło takie a nie inne. Można by zapytać, czy twórcy nie mają w planach kolejnych część, jak to miało miejsce w przypadku Pitbulla. W końcu Korzuchowska w tym filmie to w zasadzie taki Miami tylko że w spódnicy. Nawet fryzurą bardzo się nie różnią…