Jakoś bardziej przypadł mi do gustu "Niewinni czarodzieje" Wajdy. Błyskotliwsze dialogi (świetny Skolimowski), lepsza gra aktorska (głównie na polu Łomnicki - Janczar). Urocza jest natomiast Wachowiak. Temat psychologiczny u Hasa trochę mniej wiarygodny, choć ciekawy.

No i zapomniałem o klimacie czasów przedwojennych, ehhh to były czasy;)

Ona z tym jabłkiem - ja to odebrałem jako swoistą kolejną przemianę - była "nieporządna" i awansowała na "porządną" ale się tym srodze zawiodła, teraz już odarta z młodzieńczych ideałów, patrzy za nowymi możliwościami, filuternie gryzie jabłko, teraz będzie grac tylko na siebie, nie ma powrotu do przeszłości, młodzieńczej miłości, nowe idzie i trzeba się w tym odnaleźc.

A ja myślę odwrotnie; Właśnie wróciła do dawnych czasów. Wszystko ma w
nosie, liczy się tylko to co było, czyli prawdziwa miłość; "To już nie ma
żadnego znaczenia. Daj mi już spokój z tym Mirkiem, dobrze?!". Jest
agresywna, bo zawsze taka była.