Jeden z ostatnich dni wyjątkowo gorącego lata 1956 roku. Bertold Brecht ma właśnie opuścić swój dom w Branderburgii i powrócić do Berlina z powodu zbliżającego się otwarcia sezonu teatralnego. Większość kobiet jego życia jest z nim: żona Helen Weigel, córka Barbara, dawna miłość Ruth Berlau, ostatnia kochanka - aktorka Kathe Reichel oraz zmysłowa Isot Kilian, której uczucia i ciało Brecht dzieli z politycznym aktywistą Wolfgangiem Harich. Wszyscy pływają, piszą, jedzą, piją i filozofują o sztuce, polityce i życiu. W otoczeniu obecna jest także wszechwładna Stasi.

Spokój wiejskiego, letniego dnia mocno kontrastuje z głębokimi, gwałtownymi emocjami postaci. Brecht jest w centrum uczuć otaczających go ludzi: miłości i nienawiści, zawiści i egocentryzmu, zdrady i nadziei. Walczy, aby stworzyć swe plany na przyszłość, która i tak jest już przesądzona.