No brawo, wreszcie obejrzałem jakiś naprawdę porządny film! Ale nic dziwnego. Frank Darabont to nie tylko "Zielona Mila" czy "Skazani Na Shawshank", ale także znakomita moim zdaniem "Mgła" czy właśnie "Pogrzebani Żywcem". Jak na film telewizyjny, to trzeba pochwalić świetną realizację (niektóre zdjęcia i ujęcia kamer bardzo klimatyczne) i obycie się bez zwyczajnej tandety. Od początku film zaciekawia, intryguje widza. Scena zatrzymania pracy serca bohatera z początku filmu wywiera spore wrażenia. Ale jeszcze lepsze są sceny w domu pogrzebowym i przygotowywanie zwłok, podczas których nie obyło się nawet bez czarnego humoru. Scena wydostania się z grobu głównego bohatera również jak najbardziej na plus. Od tego momentu zaczynają się zagrania typowe dla thrillera, ale jest kilka bardzo ciekawych twistów i zwrotów akcji. Ogólnie oglądając film nie trudno oprzeć się wrażeniu jak świetnie wyważony pod względem klimatu jest ten film i jak pięknie jest w nim wszystko poukładane jeśli chodzi o fabułę. Scenariusz, tak jak napisałem, to wielka siła tego filmu. Szczególnie świetnie rozegrano ostatnich, powiedzmy, 30 minut. Zakończenie dosyć dramatyczne, a ostatnia scena to fajna klamra kompozycyjna (i pewne nawiązanie do jednej z pierwszych scen w filmie). Nie sposób nie powiedzieć także o bardzo dobrej grze aktorskiej (właściwie wszyscy główni bohaterzy zostali starannie odegrani) i muzyce, która idealnie zgrywa się z obrazem. Jeden z najlepszych thrillerów, jakie dotychczas oglądałem (fakt, że nie było ich za dużo, ale zawsze...) Moja ocena: 9/10.