Prawdopodobnie zostanę zjedzona, przeżuta i wypluta, ale mam ale. Ten film wcale nie jest taki zły, jak wszyscy krzyczą. I wcale nie niszczy pamięci o pierwowzorze. Jest po prostu inny. Poza identycznymi imionami głównych bohaterów trudno doszukać się bliższej więzi z wersją z lat 90.

Point Break 2015 to ekstremalne kino nastawione na pokazywanie widzowi rzeczy, których on nie ma odwagi zrobić. Nie ma odwagi lub wie, że się ich nie da zrobić. Rzecz dyskusyjna, biorąc pod uwagę niemożliwą scenę ze wspinaniem się wzdłuż wodospadu na przykład. Pomijając jednak to i może jeszcze zrobienie z agenta FBI dziecinnego chłopca z przyjemnymi dla oka tatuażami, film ogląda się dobrze. Widoki to naprawdę pierwsza klasa. W niektórych momentach chce się wcisnąć pauzę i po prostu chłonąć i podziwiać cuda świata.

Każdy, kto podchodzi do tego filmu z niepotrzebnymi uprzedzeniami, psuje sobie seans. Oczywiście może się nie podobać - ale niech nie podoba się nie dlatego, że film z Patrickiem Sweyze i Keanu Reevesem jest świętością i należało go zostawić w spokoju. Znajdźcie jakiś inny, może dla odmiany sensowny powód.