Wiosna 1941 roku Ojciec Aleksander dostaje od swoich przełożonych polecenie, by udać się na ziemie pskowską, i za zgodą hitlerowców, odradzać życie religijne na okupowanych terenach. Ojciec Aleksander odbudowuje zniszczoną przez bolszewików cerkwie i życie religijne we wsi Zakaty. Niemcy budują obóz jeńców radzieckich niedaleko wsi. Ojciec wraz z żoną Aliewtiną pomagają im dowożąc żywność i ubrania. W obozie panuje tyfus i żona Aleksandera umiera. Ojciec Aleksander, zaczyna pomagać bezdomnym sierotą. W sierpniu 1944 roku przychodzi w końcu Armia Czerwona, a ojciec Aleksander zostaje wywieziony w nieznanym kierunku.