...o wybitnej postaci polskiej inteligencji, historyku sztuki, o patriotce aktywnie pomagającej ludziom w potrzebie w czasie wojny, walczącej w podziemiu, katoliczce, donatorce, która ofiarowała Polsce najcenniejszy dar dla polskiego muzealnictwa po II wojnie światowej, Kolekcję Lanckorońskich.
Mówią o Niej kardynałowie, zakonnicy, księża, przyjaciele, intelektualiści.
Zaprezentowano sporo fotografii (nie było jednak filmów, choćby amatorskich, z ową Damą, nie wiem, dlaczego). Znakomite głosy w tle - T.Budzisz-Krzyżanowskiej czytającej wspomnienia K.Lanckorońskiej, Adama Baumana jako lektora wiodącego w filmie.
Mimo braku filmów z epoki, bardzo wyraziście zarysował mi się charakter Damy, nawet przypomniałem sobie, że już w moim życiu spotykałem kogoś o takim arystokratycznym rysie osobowości, a co ważniejsze rzucającego wyraziste światło na to, czym jest dobro, zło, odróżniającego pozory i mizerność duchową od szlachetności, mądrości. Bywają takie osoby, że już w ich obecności jasno rozpoznajemy wszelkie przejawy zła, odczuwamy jego szpetotę. Taka była Karolina Lanckorońska.
Kiedy ujrzycie zdjęcia obojga osób ważnych w naszej historii, owej Damy i Jana Pawła II, gdy Papież szczególnie ciepło przyjmuje K.L. na audiencji, może odczujecie nagle tak jak ja, CZYM NAPRAWDĘ JEST POLSKOŚĆ, że może coś z niej zapomnieliśmy lub coś z niej zaniedbaliśmy.