Powrót Odyseusza
The Return
2024
powrót do forum filmu Powrót Odyseusza 
ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 7 
ocenił(a) film na 8
Film wizualnie przepiękny. Aktorsko - znakomity. Duet Binoche-Fiennes wyciska z ról wszystko, do ostatniej kropli. To właśnie zdjęcia i ta para pozwalają przetrwać powolne tempo filmu. Potrafią utrzymać napięcie w każdym momencie.
Dzięki nim udało mi się przełknąć umowność „kultury mykeńskiej”, przedstawionej w nader zgrzebnej scenografii, strojach i absurdalnym wymieszaniu ras. Pozwoliłem sobie odpłynąć. Dziwne zjawisko: film niby się czasem dłużył w trakcie a gdy się skończył, żałowałem.
Tak naprawdę to nie jest film o Odyseuszu i Penelopie. A raczej nie tylko o nich. To film o każdym wypalonym przez wojnę żołnierzu, który nie potrafi wrócić do życia i bliskich. To także opowieść o cenie, którą płacą pozostawieni bliscy. A także o tym, że trudno im się wzajemnie rozpoznać. Przy czym pozostawia z dziwnym, pokręconym optymizmem, nadzieją.
Osobiście polecam, choć trzeba wygospodarować w sobie „przestrzeń” na ten film. Nie można go obejrzeć mimochodem, zdawkowo, rozmawiając lub jedząc, bo pozostawi obojętnym.
Zgadzam się, film o innym tempie, trudno go oglądać między herbatą a prasowaniem ;)
Aktorsko klasa sama w sobie, ciekawe spojrzenie - realistyczne - na finał homeryckiego eposu. Pięknie jest obserwować jak mit ożywa ubrany w bardzo uniwersalne dzisiaj emocje i podejście, z którym przecież można się utożsamiać - trauma powojenna żołnierza, beznadzieja oczekiwania na powrót kogoś, kto raczej nie wróci. Próba ochrony syna za wszelką cenę i niezgoda na jego wejście w rolę dorosłego mężczyzny, co w tamtym czasie oznaczało dosłowną walkę i zabijanie. Wreszcie dojrzała miłość i jak wspólnie przepracować traumę, wzajemną obcość i utracone zaufanie - a wszystko w dialogach dość oszczędnych, ale bardzo znaczących.
Piękna Grecja, zdjęcia i scenografia są wspaniałe - nie wylizane jak z bajki Disneya, jest tu surowy kamień zaniedbanego pałacu, gaje oliwne, ubogie chatki wieśniaków i hodowców kóz. Bieda i rozkład są intencjonalne, w końcu Itaka była latami plądrowana, zaniedbana i wciąż łupiona przez pretendentów do ręki Penelopy.
Duet Binoche-Fiennes jest aktorsko na takim poziomie, że dla samych nich warto ten film obejrzeć. To jest masterclass grania mimiką, ciałem, naturalnego dialogu słów podniosłych i wielkich.
Gdy dochodziło do finałowej konfrontacji, przeobrażenie Fiennesa w walkirię budzi moje dreszcze nawet na wspomnienie. Ten moment, w którym dziadunio ma napiąć łuk... Widząc jego żylaste ciało i żylaste spojrzenie, bez trudu uwierzyłem, że napnie i wymorduje.
Mnie też przypadł do gustu. Mocne 8 za powolny ale ciekawy ruch obrazów. No i świetna gra Fiennesa,
