Do konwencji pasuje, jak ulał. W końcu wypłynęła na "Ręce nad kołyską". Nie zawiodła i
tym razem, jej Matka jest demoniczna a swym stylem bycia przyprawia o dreszcze. (Reszta obsady też daje radę, szczególnie syneczkowie mamusi.)

Fajnym zabiegiem było stworzenie postaci, z których tak naprawdę żadna nie jest do
końca pozytywna. A nawet jeśli była, to sytuacja, w jakiej się znaleźli uczestnicy
"domówki" wyzwala w nich nowe, groźne, a czasem podłe oblicze. Oczywiście nie ma się
co dziwić; walka toczy się o najwyższą stawkę, czyli o życie. Tak więc przez prawie dwie
godziny oglądamy bohaterów miotających się w emocjach: walczyć, czy może położyć po
sobie uszy i czekać, co będzie?
Czyli: jak to w życiu.

Generalnie film wydaje się być inspirowany "Funny Games". I gdyby nie fakt, że
wymyślono tu najgłupsze i najbardziej wyświechtane zakończenie na tej planecie -
pomstowałbym, na czym świat stoi, że w zalewie głupawego (ostatnio) kina grozy - taka
perełka przeszła niezauważona.
Przez zakończenie - 6/10