Scena końcowa z lustrem i wycieraniem dwóch liter jest jedną z lepszych w całym filmie

zdecydowanie tak :) z postacią Tanii racja że nieco chaotyczna. Jednak to jak Wojciech stopniowo odnajdywał dobro i normalność przy niej, własnie to kształtowało jej postać. Ona nawet nie musiała zbyt wiele mówić..

dla mnie niestety wręcz przeciwnie - totalnie nienaturalna, a wręcz żenująca.

Tak jak cenię Grochowską, tak tutaj niestety czegoś zabrakło w jej grze aktorskiej i momentami mnie irytowała.
Są w tym filmie genialne sceny zasługujące na 9 i 8, zwłaszcza w pierwszej połowie (całość pierwszej połowy oceniam śmiało na 8, za znakomitego Jana Frycza i naprawdę dobry debiut Wacława Adamczyka). Niestety w drugiej części film jest nierówny, momentami nieco sztuczny, przez co cały obraz oceniam ogólnie na 7. Mimo to naprawdę wart obejrzenia.