Generalnie muszę przyznać, że jak na amerykańskie kino akcji, film ten był całkiem ambitny
i wciągający. Temat zdesperowanego faceta powalającego wszystkich na kolana swoimi
niezwykłymi zabiegami jest naprawdę dobry. Problemem tego filmu nie jest (według mnie
oczywiście) to, jak to robił Clyde, czy to było przekombinowane, czy też nie. Och nie.
Problemem tego filmu była końcówka. Do bólu, niestety, przewidywalna. Typowo
amerykańskie, gdzie to dobre, "sprawiedliwe" i amerykańskie prawo zwycięża. Pomimo
przewidywalności takiej końcówki byłem rozczarowany. Kinematografii brakuje filmów
(nadal oczywiście w moim przekonaniu), które pokazują zwycięstwo złej strony (lub jak w
tym przypadku wątpliwie moralnej krucjaty Sheldona). Wszyscy wiemy, że życie w większości
to ból, cierpienie, porażka, a przede wszystkim każdy wie, że zło wygrywa w częstszej liczbie
przypadków. Ale schodzę z tematu, bo nawet nie o to chodzi, bowiem Sheldona każdy musi
ocenić w swoim zakresie. Nie był jednoznacznie zły, ani też krystalicznie czysty. Właśnie
dlatego uosabiał w pewien sposób, to co w człowieku najbardziej naturalne. Brakowało mi
triumfu tego człowieka, a nie systemu amerykańskiego. Nieważne jak to by się miało z
punktu etyki i moralności, ale o pewien hołd desperacji ludzkiej, tego, co jest w stanie
uczynić z bólu.