Abram Room, reżyser słynnej "Miłości we troje" wraz z Eduardem Tisse, operatorem znanym ze współpracy z Eisensteinem, kręcą film, którego akcja rozgrywa się współcześnie w USA. Głównym tematem jest praca profesora Steela nad bronią masowej zagłady, to tytułowy w oryginale Srebrny pył. Współpracuje z nim "były" nazistowski naukowiec. Zamieszki na ulicach owocują aresztowaniem kilku Murzynów, których czeka krzesło elektryczne. jednym z nich jest syn służącej Steela, Ben. Do akcji próbuje wkroczyć Ku-Klux-Klan, by samemu wymierzyć "sprawiedliwość" z pomocą powrozów na szyjach, ale uniemożliwia im to szeryf. Ów ratunek w ostatniej chwili niczym w "Narodzinach narodu" Griffitha umożliwia Steelowi dokonanie potajemnego eksperymenty nie jak dotychczas na małpach, ale na ludziach. Film ma wartka akcję, ciekawe dialogi, a jeden z nich dotyczący tego, czy Amerykanie chcieliby rządzić całym światem, jest aktualny po dziś dzień i w kwestii ekonomicznej można rzec, że teraz rządzą już jego większą częścią. Kiedyś był to na pewno film propagandowy wymierzony w amerykański rasizm, imperializm i akceptację wojny, ale trudno przecież to popierać kimkolwiek się jest. Ta propaganda teraz już jest historycznym faktem, ponieważ nie istnieje ani kraj, który budował na siłę socjalizm, ani też ideologia tego kraju nie wywiera już prawie wszędzie na nikogo wpływu. Tak że film Rooma może dziś potępiać rasizm, ale nie z perspektywy ZSRR. Zresztą komuniści są w filmie wzmiankowani tylko kilka razy w rozmowach, na ekranie nie pojawia się ani jeden Rosjanin, zatem film sprytnie rzuca słuszne oskarżenia, ale z ZSRR łączy go tylko kraj produkcji. Czyni to wymowę filmu humanistyczną, uniwersalna i aktualną w pewnym sensie,a w innym nie całkowicie zdewaluowaną.