Temat brzmi banalnie.. ale to prawda. Kiedyś ktoś chciał mi udowodnić że to ten sam Lynch i że film budzi niepokój i trzyma w napięciu. Najgorsze w tym to.. iż ów człowiek mówił poważnie. I jak tu dyskusję przeprowadzić?
Ów film, to, obok Człowieka słonia, obraz gdzie nie ma przerostu formy nad treścią. Opowieść nie tyle o podróży jako takiej, co o spotykaniu na swej drodze nieznajomych, z problemami, w których to Alvin im pomaga. Obraz charakteryzuje ogromny spokój, atmosfera pewnej powolności i melancholii w niektórych ujęciach. Podobna do tej z Ukrytych pragnień (choć oczywiście nie dosięgająca ich piękna). W każdym razie wspaniała odmiana po Lynchu bawiących się obrazem, ale nudnym już do bólu aż (wciąż szanuje go za to że sprawia wrażenie iż kpi z ludzi szukających w jego filmach głębszego sensu).
Ten obraz jest naprawdę prosty (okey- tłumaczyć można na dwa sposoby, ale to niczego nie zmienia w samym dziele). Podejście jest jednostkowe, historia konkretna. I za to mi się podoba, albowiem brakuje takiego kina. A w kwestii prostoty- to nie jest negatywne stwierdzenie. Lynch bowiem znów ruszył głową i chyba przemyślał raz swój obraz, bo za często tego nie robi (sam wielokrotnie powtarzał że nie ma koncepcji szerszej, porównując do rzucania przynęty i tego że nie wiadomo co się na nią złowi). Za to duże brawa. Tarantino , jak dla mnie, niczego udowadniać nigdy nie musiał i bez obrazu takiego jakim jest J.Brown, trwałby w swej wielkości. Natomiast u Lyncha brakowało mi dzieła, które pokazałoby że potrafi cokolwiek innego niż przez szereg lat powielać te same schematy. I pokazał.
Jedno w tym filmie mnie bawi.. kwestia jak najbardziej zewnetrzna: jak się pojawił często czytałam „podróż ciągnikiem” przez Stany, itp. Jakoś słowo „kosiarka” się nie pojawiało. Dopiero kolega mnie oświecił, że przecież polscy recenzenci inaczej sobie wyobrażają kosiarkę w „krajowej rzeczywistości”. I faktycznie. Nie lubię schematów- ale Polak by nie nakręcił filmu o podróży kosiarką. Bowiem nie byłaby to raczej taka jej forma rozbudowana. Ale.. to tak bardzo na marginesie.