Powiem szczerze - w życiu jak w pokerze :), a tak serio to nie oglądałem jeszcze "Lotu nad kukułczym gniazdem", ale po przeczytaniu wyśmienitej powieści Kena Keseya, musze powiedzieć, że ten film ma tak naprawdę sporo wspólnego z tą książką. Szpital psychiatryczny, słabi psychicznie bohaterowie i bardzo ?nie oswojona? postać w tym przypadku Angelina Jolie. Pokazała ona, że w końcu potrafi cos zagrać, a nie tylko podawać się komercji. O ile popularna Lara Croft była dobra to chyba jeszcze lepiej poradziła sobie na planie Winona Ryder. Obie panie stworzyły bez apelacyjnie swoje najlepsze kreacje aktorskie.
Mamy tutaj typowe spięcie między dwiema różnymi osobowościami. Takie tematy zawsze były lubiane przez scenarzystów, a ukazanie tego w iście ?spartańskich warunkach? czyli w tym przypadku w szpitalu psychiatrycznym sprawiły że nie mógł to być zwykły film...i takie tez nie jest. Historia ?Przerwanej lekcji muzyki? bez żadnych barier wchodzi w głąb ludzkiego umysłu i duszy. Po co tak naprawdę żyjemy. Jakie mamy cele jeszcze do zrealizowania? Czy my sami nie jesteśmy obłąkani w tym jak by nie patrzeć dziwnym świecie. Czym jest przyjaźń a czym miłość? Gdzie jest granica? ? taki duży nacisk na sferę psychologiczną tylko ubarwia jeszcze bardziej całą historię. Podobało mi się także nie ukazywanie szpitala jako czegoś złego, a wręcz przeciwnie. Jest to miejsce gdzie ludzie naprawdę chcą nam pomóc i gdzie wcale nie musi być nudno. Łamanie stereotypów to jest to co tygrys lubią najbardziej.
Opowieść bardzo inteligenta z nutką humoru...7/10