Tak. Osoba, która ma leczyć duszę, powinna być dużo bardziej rzetelna i empatyczna, tymczasem zwykle to typowi biurokraci, poza tym zazwyczaj traktują pacjentów jak efkę i numerek..

Nie mogę się z Tobą zgodzić, bo opierasz swoją wypowiedź na podstawie kilku kontaktów z prawdopodobnie złymi psychologami i kiepskim gronem pedagogicznym.
W każdym zawodzie, w którym pracują ludzie od których oczekiwałoby się empatii znajdzie się kilku takich, którzy jej nie mają za grosz (co z lekarzami?).
Poza tym psychologia i psychiatria są podparte neurobiologią i zmierzają ku ścisłości, a i metod dowiadywania się o ludzkiej psychice jest więcej.

Według psychologów np. fobia społeczna jest zaburzeniem, a dla mnie jest to zwykły rodzaj charakteru. Nie każdy musi być towarzyski, otwarty i rozgadany. Czasami mam wrażenie, że te "zaburzenia" zostały po to wprowadzone, by obniżyć poczucie wartości ludziom nieśmiałym i samotnikom, bo są pozornie nieprzydatni w społeczeństwie.

Bo jest zaburzeniem wywołanym przez traumatyczne doświadczenia, ale każdą fobię można pokonać. Nieśmiałość i bycie "samotnikiem" to nie jest równe fobii społecznej. I nikt nie twierdzi, że takie osoby są nieprzydatne w społeczeństwie, bo mogą się (przykładowo!) zajmować tymi dziedzinami życia, które nie są koniecznie zaangażowane w kontakty interpersonalne. ;)
Śmieszą mnie takie wypowiedzi, bo to świadczy tylko o tym, że nie masz pojęcia o czym mówisz. Pozytywna strona tego jest taka, że zawsze możesz się dowiedzieć.

Mam pojęcie, bo chodziłam do psychologa (rodzice mnie zmusili), a on próbował zrobić ze mnie śmiałą, pewną siebie, otwartą osobę.
Nie przeżyłam żadnej traumy, jestem nieśmiała od dzieciństwa i taką siebie lubię. Nie każdy jednak to akceptuje.