Ostia kojarzy się kinomanom przede wszystkim z tragiczną śmiercią Pasoliniego. Od tamtej pory nadmorska dzielnica Rzymu uległa przeobrażeniom, ale u ujścia Tybru, w miejscu zwanym Punta Sacra ("Święty Punkt"), lokalna społeczność nie zamierza się poddawać – ani morskiemu żywiołowi, ani ludzkim planom. Reżyserka z czułością obserwuje, jak mieszkańcy, a w szczególności kobiety i dzieci, mimo niepewności jutra i ciągłej prowizorki, tworzą zgraną wspólnotę. Proza życia spotyka się tu z poetycką wyobraźnią, a indywidualne historie bohaterek wtapiają się w unikalną atmosferę miejsca, które za chwilę może zniknąć z mapy.