Postanawiając zgłębić aktorstwo Viveka, sięgnęłam po coś w zupełnie innym gatunku niż Mission Istaanbul. Pyare Mohan to bardzo dobry film, mimo iż komedia to z przesłaniem. "Żeby kochać nie potrzebne są oczy czy uszy. Wystarczy serce". Czemu oczy i uszy? Ponieważ Pyare (Fardeen Khan) jest ślepy, a Mohan (Vivek Oberoi) głuchy. Fardeen znakomicie zagrał postać niewidomego, Vivek natomiast jako głuchy chłopak był bardzo hmm "słodki". Miło się na niego patrzyło. Po raz pierwszy naprawdę w filmie podobała mi się Esha Deol. Zawsze była tylko 'ok', teraz była znakomita. Mam nadzieję, że powróci do aktorstwa. Amrita Rao także bardzo fajnie zagrała. Plus za ścieżkę dźwiękową szczególnie piosenkę "Rabba De Di Deewani", którą śpiewam od kilku dni. Minusik za przesadzone sceny finałowe (jak to możliwe, że bohaterowie nie giną od stosu rozbijanych butelek na ich głowach podczas kiedy przeciwnik leży martwy bo rozbiciu jednej?) Wybaczam, bo to Bollywood i w dodatku w wersji komediowej.