Zastanawiam się dlaczego, gdy dochodzi do połączenia pewnych dwóch specyficznych gatunków: horroru i filmu wojennego, zawsze jego wypadową jest historia o duchach pomordowanych żołnierzy/jeńców/itp. mszczących się na odciętych od świata żołnierzach, którzy zapuścili się w miejsce, które powinni omijać szerokim łukiem. Nie inaczej jest w przypadku tego koreańskiego horroru. Mamy więc tutaj grupę koreańskich żołnierzy, którzy stacjonują w Wietnamie w czasie najazdu USA. Pewnego dnia dowództwo odbiera wiadomość od oddziału, uznanego za poległy w boju. Wysyła się więc oddział ratunkowy, który - co logiczne - niedługo sam będzie potrzebował pomocy. Znośnie się to ogląda do momentu zachowania realiów czysto wojennych (choć sytuacje, w których dwie grupki ludzi ostrzeliwują się z kilkudziesięciu metrów i nikt nie zostaje nawet ranny... średnio mnie zachwycają), ale gdy już przemienia się to w typowy horror o duchach, zaczyna się robić nudno, bo nie ma tu niczego, czego by nie było wcześniej w filmach o podobnej tematyce: "Dolinie śmierci", "Ciśnieniu" czy "Bunkrze SS". A jeśli dorzucić fakt, że koniec końców straszy niewiasta o kruczoczarnych włosach... Ech, rozczarowany jestem. "R-Point" to kolejny wtórny koreański horror, które przynajmniej w dwóch ostatnich latach nie miały żadnego godnego reprezentanta.