Rashomon
Rashômon
1950
Uwaga : Komentarz częściowo zdradza fbułę filmu. Osoby, które nie oglądały filmu, proszone są o nie czytanie tego komentarza. Nie chcę mieć potem nieprzyjemności w postaci niepochlebnych komentarzy.
Film ten ukazuje Prawdę jako pojęcie względne. W filmie mamy ukazane zdarzenie gwałtu na kobiecie i śmierci...
emisja bedzie miala miejsce 10 lutego 2008 o 18.00 na Polonii 1. Wreszcie film Kurosawy o ludzkiej porze :)
Pozwole sobie zacytować recenzje z wp.pl bo wydaje mi się że jest ona idealna do tego filmu:
"Genialny, nowatorski film o tym, że nie istnieje coś takiego, jak prawda obiektywna, i że nie należy nigdy wierzyć naocznym świadkom"
Kto wie, może fakt, że western oparty na dziele Kurosawy oglądałem jako pierwszy zadecydował o tym, że "Rashomon" mnie nie pochłonął do reszty? Ale raczej nie, po prostu pomimo mistrzowskiej fabuły, świetnych aktorów i reżyserskiej ręki mistrza nie jest to film, który mógłbym ogądać w kółko. W ogólnym rozrachunku...
Film ma wspaniały morał. Każdy okłamuje nawet siebie samego aby tylko nie wypaśc w złym świetle , w świetle innych czy tesh samych sobie , każdy ma wspobie wartości morlane które tak naprawde łamie i usprawiedliwia sobie to na różny sposób. Nadzwyczajny.
Patrząc przez pryzmat typowo europejskiej/chrześcijańskiej moralności, zachowania ludzi w tym filmie są po prostu poryte i nielogiczne, a osławione wielkie przesłanie ("każdy postrzega to samo wydarzenie podług siebie" etc) jest po prostu absurdem.
Najpierw szanowny pan Nindża z Buszu nie dość, że przyznaje się do...
Wspaniały film... . Dzielo w niezwykly sposob pokazujace zlozonosc ludzkiej psychiki, slabosc i zarazem wielkosc czlowieka. Koncowa scena przyprawila mnie o lzy...Cudo!
czyli sto filmów na stulecie kina !
Miejsce 17 .
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sto_na_sto,_czyli_sto_film%C3%B3w_na_stulecie_kina
Wprawdzie dość dawno obejrzałem ten film w kinie.
Teraz jednak, przeglądając tą stronę, przypominam go sobie.
Świetny film ukazujący w mądry, spokojny a jednocześnie ciągle trzymający widza w napięciu.
Akiro Kurosawa ukazuje w nim -na tle przedstawianego wiodącego tematu- psychologiczno-kulturowy obraz uwarunkowań...
Kocham takie historie. Ta jest ponadczasowa i okrutna. Ogląda ją się równie dobrze teraz jak i 50 lat temu. W przerażający sposób przedstawia człowieka. Jego brak prawdomówności, samolubność, zło jaki nim rządzi. Fenomenalnie poprowadzona historia. Wykonanie bardzo współczesne i niezwykle dokładne.
Cudo i jeszcze raz...
