Początek tego filmu może zmylić. Oszczędne, nieco tandetne dekoracje, mniej znani aktorzy, dodane efekciarskie błyski w oczach kobiet i rozmycia kadru zapowiadają niskobudżetową imitację w modnym w 2 poł. lat 40. stylu... Tymczasem - po początkowych niskobudżetowych scenach (sekwencja ucieczki z więżenia to chyba mistrzostwo tandety) - dostajemy soczysty, krwisty, dobrze przyprawiony noir.

Trudno znaleźć coś z klasyki gatunku czego w tym filmie nie ma... narracja zza kadru, brawurowa ucieczka z więzienia, piękne i okrutne kobiety, eskapady i pościgi samochodowe, wielki lup, bójki na pięści oraz liczne dostępne pod ręką przedmioty, zaufana kryjówka, policyjna nagonka z psami, bezradny morderca, broń, noc, strzelanina w zaułkach ciemnych ulic, portowe dzielnice San Francisco, mgła, okrutny boss mafi i jego liczna obstawa, postrzały, tanie motele, dramatyczny pożar, hazard, przyjęcia, nieustępliwy detektyw, kilka trupów... I nieodłącznie smutny finał.

Jednak, co ważne i ciekawe, mimo tylu wrażeń nie czujemy przesytu czy zamętu. Jest to tylko tło dla właściwych losów i wzajemnych relacji trójki głównych postaci. Wszystko jest wyważone i podane we właściwych proporcjach. Reżyser i aktorzy umiejętnie, stopniowo dozują nam wzrastające napięcie. Opowiadana historia jest z jednej strony bardzo konsekwentna, z drugiej obfitująca w ogrom zwrotów akcji i wywołująca w widzu kolejne zaskoczenia. Atmosfera jest ciężka, mroczna i brutalna a z drugiej strony z... dotykiem poezji.

Obok ekscytacji wynikających z dramatycznych wydarzeń o wiele bardziej jednak udeżają napięcia emocjonalne - relacje wytworzone pomiędzy bohaterami. Po pierwsze mamy tu odwrócenie konwencji, o ile zwykle mężczyźni rywalizują o kobietę - tym razem to mężczyzna staje przed wyborem pomiędzy dwoma kochanymi (z wzajemnością) kobietami. Każda z nich jest inna, ale nie jednoznaczna.

Obserwujemy (zaskakujące niekiedy) zmiany w zachowaniu i psychice postaci. Kilkukrotnie wychodzą oni poza przypisany im już przez widza schemat, okazują się kimś innym, "zamieniają się rolami". Szlachetna i niewinna, jak sądzimy, Ann okaże się zdolna do zabójstwa. Chłodna i konsekwentna Pat poświęci swoje szczęście i upragnionego mężczyznę dla rywalki. Od początku budzą sie w nas podsycane i oddalane wątpliwości czy silny i zdecydowany Joe jest zimnym, okrutnym kryminalista jakim sie wydaje czy może pod ta powloką kryje sie ktoś inny... jest gotowy zarówno zabić z zimna krwią jak i poświecić własne życie. Ostatecznie odnajdzie w sobie zdolność empatii i będzie w stanie zmienić własne plany dla kobiety (nie jednaj i nie jeden raz).

Trójka głównych aktorów - Dennis O'Keefe, Claire Trevor i Marsha Hunt jest na równi znakomita - to właściwie trzy niemal równorzędne główne role. Najbardziej na uwagę zasługuje Clair Trevor - aktorka nigdy chyba nie byla lepsza, ani w Murder, My Sweet, ani w Born To Kill, czy wreszcie Key Largo, który przyniósł jej Oskara.

Film jest oszczędny w środkach wyrazu - przejrzyste dialogi, nieodłączny mrok i efekty oświetlenia, estetyczne kadry o dobrej kompozycji. Do moich ulubionych zdecydowanie należy scena ucieczki na plaży.

Coz, film chyba niesłusznie nie zauważony...