witam. bardzo mi zależy na obejrzeniu tego filmu. czy moglby pan powiedzie c gdzie mial pan okazje go zobaczyc. czy jest jakas mozliwosc zdobycia go w formie cyfrowej.

pozdrawiam

film jest dodatkiem do polskie wydania dvd film Ofiarowanie, wyd. Gutek
Film.

Polecam zakup :)

Zdradza jakies szczegóły dotyczące innych filmów reżysera, czy raczej główne jest odwołaniem do ofiarowania? Widziałem tylko ten i nie chce spoilerowac sobie tym dokumentem jezeli takowe spoilery maja miejsce.

Z tego co pamiętam to głównie o Ofiarowaniu jest.

Dzięki za odpowiedz, obejrze sobie wiec :)

Czy to jest ten film? http://www.tvp.pl/kultura/propozycje/portrety-ofiarowanie-andrieja-tarkowskiego/ 18281700

Nie, nie ten. Reż. jest Denis Trofimov, trwa tylko 52 minuty, prod. Rosja 2012.

Właśnie nie znalazłam inf. kto jest reżyserem tego dokumentu, który dziś leciał na TVP Kultura, ale widocznie nie ma go na filmwebie.... W takim razie będę szukała tego, którego dyskusja dotyczy. Dzięki i pozdrawiam.

To było to: http://worldscinema.org/2013/01/denis-trofimov-sacrifices-of-andrei-tarkovsky-20 12/

Pięknie, pięknie, pięknie... zredagowana informacja. Tak się składa, że widziałem, a nawet mam ten dokument, więc raczej wiem, co piszę. Powinna stanowić opis tego filmu, bo takiegoż on wciąż nie posiada.

Tak sobie myślę… Niektórzy szczególnie podkreślają rozpacz rosyjskiego reżysera, kiedy nie powiodła się jedna ze scen “Ofiarowania”, a konkretnie scena pożaru. Tymczasem w Hollywood efekty specjalne miałby zapewnione dotąd, aż będzie usatysfakcjonowany i to w pierwszej lepszej głupawej produkcji… PORAŻAJĄCE!

Cóż, dzieła Tarkowskiego powstawały "Nie tylko ku uciesze", jak to raz Bergman sformułował. Nienawidził on - to odpowiednie określenie - kina komercyjnego. Trudno to zrozumieć tym, według których sztuka ta narodziła się wyłącznie po to, by pełnić funkcję rozrywkową. Akurat teraz prowadzę dyskusję o jego twórczości. Jeżeli to nie problem, pozwolę sobie wykorzystać fragmenty Twojego, kosmiczny, opisu. Oczywiście jako cytaty. Przyda się idealnie.

Zresztą o jednym z filmów Tarkowskiego, tj. "Stalkerze", coś niecoś nawet napisałem na FW. Polecam:
http://www.filmweb.pl/film/Stalker-1979-30808/discussion/STALKER+ARCYDZIE%C5%81O %2C+KT%C3%93RE+JEST+ARCYDZIE%C5%81EM,1254104

Pozdrawiam, marscorpio.

PS. Poszukam i poczytam więcej Twoich tekstów!

Z tą sceną pożaru to nie do końca tak. Kręcono ją dwiema kamerami, jedna główna i druga miała, służyć za zapasową, W tej pierwszej zaklinował się film, (chociaż niektóre źródła powiadają., że doszło do uszkodzenia motoru kamery), no nic. Krzyknięto do Tarkowskiego, aby szybko uruchomić zapasową, w końcu dom dopiero zaczął się tlić, lecz reżyser nie usłyszał lub po prostu nie zrozumiał o co chodzi. istnieje teoria, że to z powodu złej znajomości angielskiego.
Rozpacz reżysera wzięła się zatem stąd, że trochę z własnej winy naraził produkcje Offret, ta scena zaś to chyba kwintesencja całej jego twórczości.
Nawiasem mówiąc drugie podejście też mogło nie wyjść, kiedy padło magiczne "akcja" nagle zza chmur wyszło słońce i istniało poważne ryzyko, że "oślepi" obiektyw.
W Hollywood to by nie bawili się w taki masterszot tylko zrobiliby to na 10 "katów".

Co do sceny z pożarem, gdyby miała być kręcona w Hollywood - Nolan, Bay, Emmerich, Aronofsky - ale podejrzewam też że również Spielberg i Scorsese - nie mieliby żadnych dylematów. Komputer zrobiłby wszystko za nich. Spece nawet pewnie wykreowaliby niebo w CGI. Żałosne metody pracy.

A teraz o dokumencie.

DUŻE SPOILERY

Widać w tym dokumencie, że Sven Nykvist, jakby to powiedzieć, "nie miał za dużo do roboty". Tarkowski odpowiada za każde ujęcie, dyktuje co i jak należy wykonać i nic dziwnego, bo tak właśnie pracuje reżyser z prawdziwego zdarzenia. Scena z pożarem genialna i w filmie, i tutaj, gdzie można zobaczyć reakcję Tarkowskiego na pierwszą i nieudaną próbę. Jest wściekły. "Sukinsyn". Gdzie on jedzie?!", to do kierowcy, który pogubił się w technicznie skomplikowanej, finałowej scenie. I ta niesprawna kamera przez którą trzeba wybudować dom całkowicie od nowa i powtórzyć całą scenę.

A gdy już jest po wszystkim, reżyser proponuje: "Wrzućmy ją (niesprawną kamerę przez którą trzeba było od nowa nakręcić sekwencję płonącego domu) do morza. Niewierne kobiety wrzucano do morza". Widać, że gość miał poczucie humoru, a ja spodziewałem się ujrzeć jakiegoś nadętego do granic możliwości bufona. Nic takiego nie ma miejsca. Tarkowski w dokumencie sprawia wrażenie wymagającego artysty i miłego człowieka. W szpitalu, kiedy przychodzi Nykvist z zapytaniem o kolorystykę filmu, momentami widać, że Mistrz jest myślami jakby gdzie indziej. Chyba przeczuwał już, że tej walki może nie wygrać. Świetny dokument.

Proste mądre słowa. Pozdrawiam.