Wersja polska filmu (z 1930 roku) jest chyba jednym z najbardziej egzotycznych tłumaczeń filmowych. Więc po krótce:
1. Napisy początkowe są po polsku, a film jest opisany jako francusko-polski. Obok aktorów francuskich widnieją nazwiska polskie. Dlaczego? Do tego dojdziemy.
2. Film jest w zasadzie niemy. Ścieżka dźwiękowa (muzyka i bardzo ograniczone efekty dźwiękowe) zapisane są co prawda na taśmie, ale dialogi pojawiają się w formie czarnych plansz z napisami, tak jak w filmie niemym.
3. Piosenki (tych jest chyba ze 3 w całym filmie) są śpiewane po francusku w wersji dźwiękowej.
4. Pod koniec filmu nagle wkracza do akcji język polski (!!!) w jednym momencie jest scena ze spikerem radiowym Polskiego Radia.
5. Ostateczna scena w sądzie (z tego co udało mi się ustalić) w oryginale była mówiona, z normalnymi dźwiękowymi dialogami, ale po francusku. W wersji polskiej cała scena (!!!) jest nakręcona w Polsce, z udziałem polskich aktorów (patrz punkt 1). Główny bohater pokazany jest od tyłu, aby nie zdradzić, że gra go inny aktor. W kilku momentach pojawiają się zmontowane sceny z wersji francuskiej. Polscy aktorzy jedynie mówią po Polsku, a cała scena rozgrywa się fabularnie we Francji.
6. Wreszcie sama końcówka filmu znów jest w wersji oryginalnej.