Jak najlepsze kawałki Szekspira. Wszystkie urojone postacie spełniają rolę chóru z antycznej tragedii, wypowiadają kwestie, które muszą paść, widzimy różne alter ego postaci, procesy psychiczne, które nie są dostępne za sprawą powierzchowności, sytuacje są symboliczne żeby określone emocje wznieść na poziom metafizyczny, wszystko w sztafażu historyjki gangsterskiej, z których słynął reżyser... udało mu się znakomicie to co obmyślił - wpisać nową treść w już przemieloną formę, podobnie jak w takich ponadczasowych, trochę surrealistycznych dziełach jak "Czas Apokalipsy", "Hero", "Sanatorium pod klepsydrą" czy "Harry Angel"