Film obejrzałem, skuszony wspaniałymi recenzjami i teraz już nie wiem co myśleć: albo ja mam coś nie tak, albo krytykom nieźle odwaliło.
Dla mnie było oczywiste, że ten film jest bufonadą - scenarzysta sadzi się na wielki scenariusz, reżyser na wielki film, aktorzy na wielkie granie, paradoksalnie Dorocińska jest najlepszy, bo jawnie się wygłupia i za chińskiego boga nie uwierzę, że się wczuwał w rolę. Mamy zbrodnię jak z parodii Agaty Christi, miłość poniżej poziomu komedii romantycznych, i na końcu Pałac Kultury, jak w parodii rozmów kontrolowanych, no i oczywiście hej Gej. Nie dajmy się nabrać tu nie ma żadnego rewersu, to podwojony awers bez psychologicznej, satyrycznej, obyczajowej głębi - zwykły humbuk, a Dzień Świra mogę obejrzeć jeszcze raz. No i co 4/10 za czarno biały obraz i fajne fryzy.