Nie wiem dlaczego tak kiepska ocena tego dokumentu, bo warsztatowo nic zarzucić mu nie można. Całkiem niedawno życie Polańskiego dopisało sobie dalszy ciąg scenariusza, który - jak w całym jego życiu - przeplata tryumfy z upadkami. Trwa debata nad gwałtem 13-latki, choć według mnie znacznie spóźniona. Dzisiaj wielu pastwi się nad Polańskim, ale w momencie przyznania oskara był bohaterem narodowym tak w Polsce, jak i we Francji. Czyżby oskar pełnił wówczas funkcję ułaskawiającą, której to funkcji nikt wówczas nawet nie zauważył?

Tak czy inaczej, według prawa amerykańskiego czy europejskiego, Polański powinien zostać surowo ukarany. Bez dwóch zdań. Problem polega na tym, że przez 30 zgoła lat nikt się tym nie mógł zająć... Wystarczyło po prostu zmienić miejsce zamieszkania. System prawny poniósł klęskę. Dziś, po 30 latach Polański to zupełnie inny człowiek, żonaty, z dwójką dzieci. Pewnie nie miałby dziś odwagi ani chęci na taki czyn jakiego się dopuścił przed laty. Tak jak wielu z nas nie miałoby odwagi i ochoty robić rzeczy, które robiliśmy będąc nastolatkami. Czy to jest wciąż ten sam człowiek, co wtedy? W pewnym sensie tak, w pewnym nie - któż raczy to osądzić?

Dokument pokazuje jak proces sądowy Polańskiego sprawił, że właśnie z takimi pytaniami musimy się dziś mierzyć. Dziś, czyli o kilkadziesiąt lat za późno.