Jako były członek Narodowo Socjalistycznej Bojówki
mogę stwierdzić, iż ten film najwierniej oddaje charakter subkultury Skinheads. Nie mniej jednak, jest tworzony pod publikę, a więc kożysta się tu ze stereotypów w równej mierze co w "Fanatyku" czy "American History X". Kiedy byłem młody bardzo mnie uderzały takie zachowania, albowiem "Skinhead" nie oznacza "Nazista" lub "Faszysta". Tym bardziej nie oznacza to członkostwa w zbiorowisku nieumytych głupców, dla których pojęcie Honor i Ojczyzna ma mniejsze znaczenie, niż sobotnia impreza albo zadyma z Azjatami. Prawdziwy Skinhead nigdy nie podniesie ręki na kobietę, ani też nie będzie chodził trzy dni z rzędu w tej samej koszuli. Dla ludzi oddanych idei, będzie to doskonały moment na przyswojenie sobie pewnych wartości, czas nie tylko agresji i przemocy, ale przede wszystkim pracy nad sobą.
Każdy w końcu dorasta, przestaje żyć ułudą, jaką tworzą tego rodzaju grupy. Ważne jest, aby być wiernym swoim przekonaniom do końca, do śmierci. Hando był oddany idei nienawiści do końca, był na tyle silny, aby nie poddać się przeciwnościom losu i walczyć. Końcówkę filmu można interpretować różnie, ale myślę że właśnie to jest przesłanie- jeżeli w coś wierzysz, jeżeli coś jest Ci bliższe niż przyjaciele, rodzina- to broń tego do ostatniej kropli krwi. Walcz o to każdego dnia, jako skinhead czy jako punk. Jako ksiądz, policjant, adwokat czy żołnierz. Nigdy nie ustawaj.