Film jest genialny... jeden z tych, po których obejrzeniu nie wstaje się od razu sprzed telewizora, tylko jeszcze raz analizuje scenariusz. Kapitalna rola Russella Crowe, jedna z najpiękniejszych scen miłosnych uniesień na ekranie, fantastyczna ścieżka dźwiękowa, jedna z najlepszych scen przedstawiająca imprezę skinheadów z porywającymi dźwiękami punk rocka na pierwszym planie i wreszcie kluczowa ostatnia scena, a raczej obraz z punktu widzenia skinheada leżącego na ziemi...odwrócony... skrzywiony.
Ta scena to sedno, odpowiedź na pytanie "co autor miał na myśoi" pisząc scenariusz.