Fabuła filmu osadzona jest w domu publicznym. Kobiety, których psychiczny pancerz składa się z trzeźwego realizmu i umiejętności zachowania rezerwy w stosunku do swego zawodu, nie są prostytutkami z powołania, to sytuacja życiowa zmusza je do zarabiania w ten sposób. Opisując to środowisko reżyserka czyni wiele trafnych obserwacji czy to psychologicznych, czy też socjologiczno-obyczajowych.
Drugi wątek filmu wywodzi się z nurtu sensacyjnego. Wątek ten towarzyszy nam od początku i przeplata się ze scenami toczącymi się w domu publicznym. W półmroku widzimy mężczyznę parkującego swój samochód nad kanałem i chwilę potem wrzucającego związane ciało do wody. Długo nie znamy jego tożsamości, ale w końcu okazuje się on szanowanym ojcem rodziny. Z jakiś tajemniczych powodów wyładowuje on swą nienawiść do kobiet, porywając je i przyglądając się ich powolnej śmierci.