W 2008 roku miałem straszną chrapkę na to by go obejrzeć. Głownie za sprawą świetnego soundtracku, z udziałem Veronique la Berre. Dopiero teraz jednak miałem okazję go zobaczyć. Trochę mnie rozczarował. Przez pierwszą część był fajny. Później to wydarzenie pod restauracją i szybka końcówka.. wcale nie nadały uroku tej sytuacji. Film przedstawia trochę może w przekolorowany sposób nastawienie wielu ludzi do życia: samotny kawaler po 30 ("Mamo nie jestem gejem!"), lub zdesperowana doświadczeniami dziewczyna szukająca bardziej dawcy niż chłopaka. Weronika Książkiewicz nieźle poradziła sobie z rolą Wery, która całkiem nieźle była napisana.
Ocena: 5,5-6/10