super jest nie czepiaj się ja z wujkiem się uśmiałam jak to pierwszy raz oglądałam

Trudno się nie zgodzić. Widać na stare lata mocno się Tymowi pomieszało w głowie. Zapamiętam go jako dobrego aktora, ale nic poza tym.

Tym nie jest aktorem. To, co najwyżej, ciekawy naturszczyk. Trudno sobie wyobrazić człowieka, który tyle czasu spędził z mistrzem Stanisławem i kompletnie niczego się nie nauczył.

No bez przesady. W "Misiu" był genialny. Natomiast bardzo słabym jest reżyserem.

A jak jest ta "prawda dzisiejszych czasów" według ciebie? Wawel, krzyże, fotoradary to są rzeczy godne uwagi?
Miś się tez w tamtych czasach nikomu nie podobał, na tym polega ten film. Same dialogi, aktorzy i ich role to jest najlepsze w tym filmie.
Humor godny mistrza Tyma.

Prawda dzisiejszych czasów to „Psy”, „Dzień świra” czy „Wesele” – odbierane dzisiaj bardzo dobrze, i za 20 lat na pewno się to nie zmieni na gorsze. A „Ryś”? Pozostanie jako „niezły” film (jak dobrze pójdzie) i nic więcej.

Świete słowa.Tym nie ma reżyserskiego talentu a i aktorski z niego słaby.Bareja wziął go tylko ze względu na aparycję dość groteskową zresztą-twarz starego dziecka w ciele wielkiego owłosionego rzezimieszka.Tym to sprytny chałturnik

Oglądając "Misia" nie powiedziałbym, że Tym wówczas miał taką aparycję i tylko ze względu na ten czynnik został wzięty do filmu. Jednak rzeczywiście trzeba przyznać, iż filmy Barei broniły się prawdą ekranu, geniuszem scenariusza i reżyserii, gdzie to nie aktorzy pełnili istotną rolę w tych dziełach. Podobno sporo swojej rodziny mistrz Bareja obsadzał w pomniejszych rolach czy jako statystów. Z drugiej strony nie wyobrażam sobie "Misia" bez Tyma i całej reszty. Być może inni byliby w stanie położyć ten świetny obraz.

Co do samego "Rysia" nie mam pojęcia o czym jest ten film. Tym nie stworzył sensownego zazębiającego się scenariusza. Z każdym kolejnym kadrem mam wrażenie, że akcja robi się coraz bardziej chaotyczna i groteskowa. Nie wspominając już o żałosnych gagach pobocznych (np. jąkający się Rewiński, opróżniająca butelkę pani Merle, wstawki ze sprzątaczkami).

Konstatując, myślę, że zrobienie "Misia" w czasach postpeerelowskich było nawet trudniejsze niż za komuny. Tutaj trzeba głębszego rozeznania, mechanizmy zgnilizny systemu są zdecydowanie bardziej zawoalowane. Ciekaw jestem czy sam mistrz Stanisław nie poległby na tym polu. Tym bardziej nie dziwi, że poległ pan Tym :)