Do filmów opartych na faktach zawsze podchodzę z dużą rezerwą. Dopiero po przeczytaniu historii księdza na której wzorował się reżyser, zdecyduję czy będzie miała wpływ na ocenę obrazu.
Rytuał podejmuje ciekawą tematykę opętań i egzorcyzmów.
Zwykle tego rodzaju filmy ogląda się z zapartym tchem. Nieprzejednany ateista, zatwardziały katolik- każdy znajdzie tutaj coś dla siebie i zinterpretuje wszystko wg własnego uznania. Jedni będą podważać autentyczność prezentowanych wydarzeń zrzucając je na karb schizofrenii, drudzy zezując na powieszony w pokoju krzyż pośpiesznie wymamroczą "zdrowaśkę"- rozczarowani i oszukani natomiast poczują się Ci, którzy spodziewali się kolejnej krwawej jatki z czerwonookim rogaczem w tle. Na szczęście nie należę do tej grupy.
Oczarowała mnie pierwsza połowa filmu. Dosłownie łza kręciła się w oku, gdy mój "wewnętrzny demon" szeptał: nareszcie trafiliśmy na godne uwagi dzieło. Nie zraził mnie nawet Colin O’Donoghue, który w porównaniu z Sir Hopkinsem wypadł bardzo blado i nijako. Historia opętanej dziewczyny była bardzo ciekawa sama w sobie i szkoda, że tak szybko została rozwiązana w dość spektakularny sposób. Nie mam w zwyczaju czytać spojlerów dlatego i tym razem nie było wyjątku. [SPOJLER] Jednak podświadomie chyba każdy przeczuwał i tylko czekał na moment w którym demon zawładnie ojcem Lucasem- w iście Hollywoodzkim stylu. Wydało mi się to trochę naciągane, ale jak zostało wyżej zaznaczone nie było mi dane sięgnąć do korzeni (rdzenia kręgowego) historii na której oparty został Rytuał więc nie mam zamiaru się wykłócać.
Ode mnie 6.5/ 10

Gdyby ktoś dysponował ciekawym artykułem, lub tekstem źródłowym opisującym autentyczne wydarzenia z życia księdza proszę o link :)

Pozdrawiam