A ja, jako osoba która nie lubi tańca i śpiewu uwielbiam Fame, ale spokojnie! Nie to nowe, tylko to stare ;-) Na to nowe się wybieram ale wątpię żebym dotarł... Nie chcę nikomu psuć zabawy i mówić co się działo w pierwowzorze jednak powiem taką rzecz. Otóż, jak pierwszy raz widziałem Fame miałem jakieś 15 lat i słuchałem namiętnie black metalu, a mimo to, film, musical(!), dotarł do mnie. Ma kilka naprawdę mocnych scen które z niebywałą łatwością mogę sobie przypomnieć. Świetna muzyka, choreografia, szczere postaci i ich problemy. Bardzo łatwo mi było odnaleźć się w świecie wykreowanym w tym filmie, boję się że to nowe fame do Fame ma równie daleką drogę, jak ja do moich setnych urodzin ;-P Same plakaty już mówią że to kolejna, amerykańska głupawa historyjka dla płytkich ludzi. Nie wiem czy mi się chcę płacić 20 zlotych za bilet do kina jeżeli ma to byćtylko w celach porównawczych :-/