Pierwsze trzy części są w porządku. Tak, w porządku. Biorąc pod uwagę, do jakiego odbiorcy jest kierowany film, to uważam, że trzy pierwsze są zadowalającą, ba! ekscytującą pozycją dla dziewczynek do lat 16. Prawdopodobnie gdybym miała do 16. lat też by mi się film podobał, bo chyba każda dziewczynka marzyła kiedyś o takiej romantycznej, idealnej miłości [niekoniecznie do wampira:P]. Fascynacja filmem osób starszych to już odrębna sprawa ;) Bo trzeba być albo kompletnie niedojrzałym emocjonalnie, albo nie wiedzieć nic o życiu, albo mieć coś z głową, żeby ekscytować się uczuciowością na tym poziomie.

No ale wracając do tego konkretnego filmu, jak do tej pory to najgorsza z części. 40 pierwszych minut to jakieś kompletne brednie, musiałam przewijać większość scen, bo nastoletni sztuczny erotyzm raził moje poczucie estetyki ;) A potem jeszcze gorzej. No scena porodu to kosmiczna była, Patison niemal wyżarł dziecko z brzucha Belli. Ostro, ostro.

No i generalnie śmierdziało mi potwornie chrześcijańską perswazją: antyaborcyjną, ochrony życia poczętego nawet za cenę własnego. We wcześniejszych częściach było dużo o seksie przedślubnym, ale to jeszcze jestem w stanie zrozumieć, jakaś tam wartość edukacyjna, co by się ze współżyciem nie śpieszyć. Chociaż też nazbyt to wszystko uproszczono. Jednakowoż- jak wspominałam - film skierowany jest do młodzieży, tak więc może i ma to swoje uzasadnienie.

Ciekawe czy druga część "Przed świtem" czymś mnie jeszcze zaskoczy :)