Akurat ten film jest o specyficznej młodzieży, z dobrych domów, tzw bananowej :/ Wiadomo, że koleś czy laska z jakiegoś blokowiska nie będzie się zachowywać tak samo. A nie wyważyli drzwi, bo nie wiedzieli, że ich dziecko się zamknęło w pokoju, gdyż wiecznie rodziców nie było. Według mnie film nie był przewidywalny, ja się takiego zakończenia nie spodziewałam. Nie mówię, że liczyłam na happy end, ale na taką tragedię też nie...Końcówkę bardzo przeżyłam.
Pozdrawiam ! :)

No według mnie coś nie wyszło twórcą filmu z tymi rodzicami xd : )

Nie.

A według mnie, wyszło jak najbardziej. Twórcy pokazali typowe zachowanie dla ludzi, którzy pochłonięci są swoją pracą i życiem zawodowym. Nie interesowali się Dominikiem, tym co robi, co lubi bo nie mieli na to czasu. Dla nich liczyła się tylko jego matura, bo przecież to kompromitacja przyznać się w towarzystwie, że syn nie zdał matury bądź w ogóle do niej nie podszedł. Nie zauważyli, że coś się z nim dzieje, bo praktycznie nie przebywali w domu. Uważam, że kreacja rodziców wyszła znakomicie. Zresztą cały film moim zdaniem jest świetnie zrobiony, do ideału może mu daleko, ale swoje przesłanie (i to ważne przesłanie!) ma. Mnie osobiście film poruszył, napewno sięgnę po niego kolejny raz.

Ja uważam, ze Komasa właśnie przez tą obojętność, czasami przesadzoną, rodziców, chciał ukazać problem braku kontaktu między pokoleniami. Nie wiedza rodziców, że ich dziecko przez 10 dni siedzi w zamknięciu w swoim pokoju była jakby podwójną linią pod słowami "rodzice mieli gdzieś swoje dziecko". No i scena, której mają oni powiedzieć psychologowi PODSTAWOWE rzeczy na temat swojego dziecka. "Jakie lubi książki? Filmy? Czego słucha?" "No, Dominik dużo czyta...". Jak dla mnie film genialny.

I tu jest właśnie cały szkopuł: główny bohater jest na tyle w siebie zapatrzony i egoistyczny, że nie da się go lubić- i tu sprytne zagranie reżysera- mimo, że początkowo wzbudza niechęć widza, to pod koniec budzi jednak dobre emocje, ale cóż- jest za późno. Rodzice zaś martwią się do pewnej chwili tylko tym, żeby zdał maturę, reszta niewiele ich obchodzi, bo nie zdają sobie sprawy z zagrożenia.
Moim zdaniem zrobiony świetnie.

Ja się zgadzam z MrsMe. Dla mnie film także nie był przewidywalny. Końcówkę też bardzo przeżywałam bo to było coś strasznego co się stało z tym chłopakiem. Jak zgasł ekran to kompletnie nie wiedziałam co powiedzieć.

Ja żałuję że przed pójściem do kina czytałam dyskusje na filmwebie, bo z góry wiedziałam,że Dominik umrze ... ;/
mimo wszystko, film jedzie po psychice jak deska po rampie i nie sposób o nim zapomnieć.

Obejrzałem dziś owy film i jestem pod wielkim wrażeniem. Rzadko się zdarza żeby w Polsce wyprodukowany został dobry film, jakim jest Sala Samobójców. Końcówka spowodowała opadnięcie szczęki. Nie liczyłem że akcja tak się zakończy. Podsumowując, film przemówił do mnie :) i szczerze polecam

Jakby rodzice od razu "ustawili" Dominika, cały film nie miałby sensu. On ma dać do myślenia. Pokazał skrajną postawę rodziców martwiących się głównie o swoje kariery, myślących, że zapewnienie synkowi dóbr materialnych i wykształcenia wystarczy.

zrób!!

Piszecie, że Dominik był rozpieszczony i bezczelny. ja to odebrałam trochę inaczej. Wydaje mi się, że całą swoją złość na rodziców i ten brak ciepła domowego odreagowywał w ten sposób. W domu traktowano go jak dorosłego (miał wszystko podane na tacy, chodził do szkoły, gdy chciał, miał świadomość, że może rozkazywać kierowcy, bo ten i tak spełni każde jego życzenie) więc chciał być tak traktowany przez resztę świata. Z resztą rodzice na okrągło wpajali mu, że tylko pieniądze, kariera i sukces są ważne. Ojciec ciągle powtarzał "daliśmy tobie wszystko, czego jeszcze chcesz". A on nie chciał wszystkiego, tylko normalnej rodziny..

a mnie się jednak wydaje że był nieco rozpieszczony i bezczelny, a świadczy o tym scena, w której przychodzi do pracy [?] (juz nie pamietam dokładnie) matki, i mówi do sekretarki - ''Jeśli Pani musi to pracować, to proszę mi mówić "Panie Dominiku'' .

Tak, Dominik był trochę rozpieszczony. Miał co chciał i w ogóle. Scena w recepcji to przedstawia. Ale jak widać nie miał wszystkiego... Wnioski? Człowiek może wyglądać na takiego co to ma wszystko, ale tak nie zawsze jest. Starajmy się pomagać.