To nie jest tylko film fabularny opowiadający jakąś historie "z powietrza". To film o wielu młodych ludziach, zagubionych, samotnych, pragnących milosci, i akceptacji i nazwanych w tym filmie Dominik Santorski. O wielu Polskich rodzinach w których rodzice są o krok przed samym sobą, za bardzo zapracowani za bardzo zajeci aby zobaczyc wlasne dziecko takimi jakie one jest. Tacy ludzie nazwani są Santorskimi. Film jest o tym jak bardzo mozna sie stoczyc i dac soba manipolowac, a taka manipolatorka i osoba wykorzystujaca slabosci innych nazwano Sylwią. Film jest przez to obrazem niezwyle prawdziwym i oryginalnym ze moze byc przeznaczony dla rodzicow, nauczycieli, i samych nastolatków, dla kazdego kto jest na tyle inteligentny aby zobaczyc w tym filmie wlasne otoczenie.

Siła perswazji, oddziaływania na drugiego człowieka pod wpływem jego niestabilnej sytuacji emocjonalnej jak widać potrafi być i silna i zgubna. Tylko zadać sobie też warto pytanie, kogo winą jest, że człowiek poddaje się wpływowi innych ludzi. Czy to kwestia silniejszych, lepiej przystosowanych do funkcjonowania ludzi? A może odpowiedź jest gdzie indziej. Warto pomyśleć.

Bardzo spodobało mi się określenie ludzi: Santorscy. Trafne i błyskotliwe, smutne zarazem. Jakby nie patrzeć problem, który porusza w tym filmie reżyser dotyczy coraz większej ilości rodzin w Polsce i nie tylko. Przypomina mi się moment, w którym pada fraza ojca: "czego chcesz, przecież wszystko Ci daliśmy? " . Wystarczy przejrzeć przez spis rzeczy nazwanych wszystko. I właśnie, to tylko spis, w dodatku rzeczy.... i to jest dla rodzica, wszystko.

"Kupiliśmy Ci nowe drzwi". A w filmie ani raz nie zapytali się jak się czuje, co u niego słychać, dlaczego nikt go nie odwiedzi, czy spotyka się z Karoliną itp. Zero zainteresowania jego życiem, samopoczuciem, problemami. Znam to doskonale. Santorscy to niestety także moi rodzice.

Każda z postaci ( a przynajmniej większośc) jest symboliczna, ma swoje odpowiedniki w ludziach którzy nas otaczają. Dlatego przypasowałem tej grupie osób nazwy z tego pięknego i mądrego filmu. Dziękuje ci bardzo Kasia86_filmweb że podzieliłaś się z nami określieniem że twoi rodzice są jak Santorscy, bo to upewniło mnie że nie piszę rzeczy wyssanych z palca. Dziękuje jeszcze raz i pozdrawiam

To ja dziękuję i kolejny raz mogę pomyśleć o tym jak bardzo ten film jest podobny do życia mojego i wielu innych ludzi. Dzięki takim przemyśleniom każdego z was mogę wciąż bardziej zagłębiać się z ten film i wyciągać nowe wnioski, refleksje. Tak poza tym to uwielbiam Twoje wypowiedzi, zawsze z argumentami i świetnie trafiające do mnie. Ja również Cię pozdrawiam.

Piękna recenzja i przemyślenia... Dziękuję. Tobie, Daroslaw52, również.

ale fajnie określone : Santorscy. Jeszcze troche a ten film przejdzie do kanonu filmów obowiązkowych w klasie maturalnej ( i byłby to nawet niezły pomysł !) tak jak określenie np Dulscy ;)

ja jednak nie sądze że ci rodzice byli tak krańcowo potworami.
ja myśle że oni to sobie nie zdawali sprawy że robią mu krzywde ( to jak mówili masz wszystko - dla nich to było wszystko - ale dla Dominika to było za mało- oni tego nie rozumieli)
no ale potem jak zobaczyli że ich dziecko ma poważne problemy to postanowili zanegować to że ich dziecko ma jakiekolwiek problemy ( bo to jest normalny chłopaiec-on czyta i ma mature) . Tu mnie wkurzyli i dopiero od tamtego momentu nie miałam już dla nich litości i zrozumienia.

Zauważ że nikt, a przynajmniej na nie nazwałem ich potworami. Oni nie wiedzieli że robią mu krzywdę, ponieważ nie wiedzieli nic o własnym synu (to tak jakby oblać kogoś zimną wodą tak dla zabawy a tamta osoba może na przykład może się obrazić, bo tego nie lubi i brak jej poczucia humoru, a oblewający tego nie wiedział ... nie wiem czy dobry przykład ale nawiązując do letnich zabaw albo dingusa :D). Santorscy chcieli pomóc Dominikowi ale nie wiedzieli jak to zrobić więc starali się strzelać z pomysłami nieświadomie może robiąc mu krzywdę. Dominik przestał im ufać, traktował tak jak na to zasługiwali a oni uważali iż źle ich traktuje. ( Santorski mówił "Synku, otwórz drzwi nie zasłużyliśmy na to, daliśmy ci wszystko" a tak na prawdę ni wiedział jak powinien się zajmować własnym synem. Po co Dominikowi szofer, grzywka emo, drogie ciuchy jak nie ma najważniejszej rzeczy ... rodziców). Oni żyli w złudzeniach,ich syn był taki jakiego oni sobie wymyśleli, z ich własnymi marzeniami, a tak naprawdę Dominik był inny nie był ich snem, był realną postacią. Wybacz ale Santorscy może umieją zarabiać pieniądze, i zajmować się swoją pracą ale nic nie wiedzą o zajmowaniu się dzieckiem, nie potrafią go wychować. Nie byli złymi rodzicami, nie nie ma czegoś takiego jak źli rodzice (rodzice zazwyczaj się troszczą o dziecko, chcą dla niego jak najlepiej, świadomie nie krzywdzą własne dzieci ... Santorscy nie byli inni) są tylko tacy którzy po prostu nie powinni nimi być, bo z góry wiadomo że będę go krzywdzić bo tac są a nie dla tego że chcą tacy być.