Wiem, że dużo osób wypowiedziało się w ten sposób, lecz ja takie muszę to uczynić. Film
wywarł na mnie takie wrażenie, że do tej pory nie mogę przestać o nim myśleć. Jest
niesamowity,straszny i piękny w niezwykły sposób. Jakub zagrał wspaniale wszystkie
emocje,które przekazywał czuć było doskonale. Cały film był utrzymany w takim samym
klimacie a ostatnia scena doprowadziła mnie do wewnętrznej agonii.
Straszne jest to jak ludzie reagowali na inność a jeszcze gorsze jest to, że to prawda. Tak
właśnie odnosimy się do wszelakiego przejawu inności a to na prawdę jest przerażające.
Dominika zniszczyło życie, zniszczyli go "koledzy", zniszczyli rodzice. A on po prostu był
wrażliwy nie potrafił był tak jak wszyscy nie potrafił zakładać maski uśmiechu i żyć w
społeczeństwie, które nie akceptowało go takiego jaki był. Smutna prawda. Tyle, że to się
dzieje cały czas wszędzie zwalczamy przejawy inności. Kiedyś w mej szkole wspaniała pani
"nauczycielka" powiedziała, że musimy być "normalnymi" ludźmi. Tak bądźmy jednakowi,
bądźmy szarą masą..tak było by łatwiej ale czy lepiej ?