Mam dość spory problem z oceną filmu. Przed seansem spotkałam się z różnymi opiniami, tak więc oglądałam go bez żadnego nastawienia, chciałam się przekonać czy polski film (zazwyczaj podchodzę do nich z dystansem) zrobi na mnie porządne wrażenie. No cóż, w pewnym momencie pragnęłam, żeby film skończył się jak najszybciej. Poczułam się przytłoczona animacją, bardzo nieswojo. To, co najbardziej zapadło mi w pamięć, to nie osoba Dominika, ale scena bójki w autobusie. Nie mogłam wprost uwierzyć, że ludzie aż tak bardzo boją się ingerować w sytuacje wymagające reakcji. Nie jestem pewna, czy chciałabym obejrzeć ten film ponownie. Przeraża mnie, że Internet ma taki wpływ na nasze życie-film jest przestrogą, ale chyba nie dla mnie. Znam swoją wartość, wiem, co chcę w życiu osiągnąć i staram się korzystać z życia rzeczywistego, a nie tylko tego wirtualnego. Muzyka wpadająca w ucho, gra aktorska imponująca. W przeciwieństwie do moich koleżanek, nie uroniłam łzy na tym filmie, czy jestem nieczuła? Może, ale nie czułam potrzeby płakania, bo film nie wstrząsnął mną, tak jak myślałam.