Też długo czekałem na obejrzenie tego filmu. Niestety, nie miałem możliwości obejrzeć go w kinie. Opierając się na recenzjach i reklamie, można by sądzić, iż jest to film bez mała wybitny, ukazujący problemy współczesnej młodzieży. A rzeczywistość? Banalna historia, jakich wiele, a w dodatku bogatego dzieciaka, o statusie materialnym, o którym większość młodych z problemami życiowymi mogłaby jedynie pomarzyć. Od początku świata ludzie popełniali samobójstwa i nadal będą je popełniali. Jest to kwestia psychicznego przystosowania do życia. Dziś mamy świat wirtualny, który dopasowujemy do swoich psychicznych potrzeb. Świat, w którym możemy odnosić sukcesy, poznawać jedynie przychylnych nam ludzi, a wrogów unicestwiać. Jednak realny świat jest inny. I przeżyje w nim ten, kto nie da się wywieść w pole negatywnym emocjom. Warto może czasami mieć w sobie trochę cynizmu i uświadamiać sobie, że wszystko ma swój początek i koniec w tych kilkudziesięciu dekagramach szarej masy, którą nosimy pod czaszką. Film oceniam jako potrzebny. Warto go obejrzeć choćby po to, żeby sobie uświadomić, że obok nas są ludzie, którzy mogą potrzebować naszej pomocy. Czasami tak niewiele trzeba. Jak brutalny jest świat, w którym żyjemy, pokazuje ostatnia scena filmu, w której Dominik umiera. Pozdrawiam wszystkich kinomaniaków.