Idąc na ten bałem się, że reżyser "poleci" stereotypowo obarczając winą pełne przemocy gry i ogólnie z komputera i techniki zrobi największe zUo. Jednakże, tak się nie stało, ten film jest bardziej o ludzkiej znieczulicy, problemach w zrozumieniu drugiej osoby oraz potrzebie akceptacji. Także, wszystkie te reportaże w "Uwadze" i innych programach "interwencyjnych(w nawiasie bo o wiele za często zajmują się nie tym co trzeba bądź wyolbrzymiają problem) to raczej dobra reklama niż jakaś prawda. Najlepszym komentarzem jest miażdząca i szokująca końcówka filmu, kiedy Ci gówniarze nagrywają Dominika na telefon. Młodzież, zresztą nie tylko ona(dobrze to było pokazane na przykładzie rodziców), która nie ma z kim porozmawiać o swoich problemach, szuka akceptacji w wirtualnym świecie i stopniowo gubi priorytety. Internet jest do tego idealnym miejscem, tam mogą być kim chcą. Fragmenty animacji idealnie oddają naturę społeczności internetowych, w żaden sposób nie jest to przerysowane, ile razy spotkaliście na różnych forach gierojów i kozaków, którzy byli mocni w gębie bo chronił ich avatar, a jak co do czego przyszło to wymiękali, tak jak uciekają wirtualni "koledzy" w ostatnich scenach? Dominik chyba gdzieś w głębi siebie zdawał sobie sprawę z tego, że samobójstwo nie jest dobrą drogą, dlatego przez cały film kibicowałem mu, żeby mu się udało. Rodzice także później starali się mu pomóc ze wszystkich sił (przy okazji fabuła tutaj nie popełnia żadnych faili) tym bardziej kibicowanie happy endowi mnie wciągnęło. Poza tym wszystkie role są świetnie zagrane, zwłaszcza kreacje rodziców. Mam nadzieję, że kiedy za rok, przyjdzie do wybierania kandydatów do Oscara, nasi filmowcy nie wybiorą mdłego shitu jak "Wszystko co kocham", tylko ten, naprawdę poruszający, w mistrzowski sposób wyważony(brak przechylania winy na którąkolwiek inną ze stron niż my sami), prawdziwy i świetnie zagrany film. Chyba o żadnym innym polskim filmie nie mógłbym tego napisać- światowy poziom.