potwierdzam

Nie wiem czy inni mają tak samo, ale kiedy nastawię się przed filmem, że będzie bardzo dobry, to mi się dużo mniej podoba.

Potwierdzam, też tak mam, jak chyba każdy :)
Najłatwiej zepsuć sobie seans przez nastawienie się na nie-wiem-jakie-arcydzieło. Z drugiej strony, jeśli ktoś się nastawi na maxa negatywnie, to też trudno, żeby film się obronił.

Najlepiej podchodzić na luzie, przed pierwszym oglądaniem nic nie czytać o filmie, i po prostu dać mu szansę. Portale takie jak FW to też nienajlepszy pomysł - po pierwsze - bo hejterzy, po drugie - bo psychofani, a przede wszystkim: wszechobecne SPOJLERY, i to nawet w opisach!

Myślę że Sala Samobójców dużo straciła paradoksalnie własnie przez swoją popularność. Z jednej strony, w TVN trąbili o niej jak o arcydziele, objawieniu polskiego kina, wielkim przełomie, itd; ludzie szli do kina nastawieni bardzo wymagająco, i się zawodzili. Z drugiej strony, towarzystwo "o obniżonym progu akceptacji na inność" - tak to dyplomatycznie nazwijmy, hah - naczytało i nasłuchało się o filmie 'o emopedałach', i tacy hejtersko nabuzowani poszli na film tylko po to, żeby od pierwszej minuty utwierdzać się w swoim zdaniu na NIE.

W moim przypadku najlepiej się sprawdza ten sposób, że oglądam to, co polecili mi znajomi :) Bez oczekiwań, bez uprzedzeń.

Meczący film. Przeciągane momenty które miały wzruszyć, a zamiast tego odrzucają. Plus nie umiejętnie wprowadzona ta rozmowa z Sylwią. Już nie wspomnę, że baardzo przewidywalny. Zastanawiałam się czy dać 4 czy 5, ale jako ze widziałam gorsze, a to na dodatek polski film ( wymagania automatycznie obniżone dla mnie),więc jest ta słabiutka 5 ;].