początek filmu to dno, płytkość wypływająca z każdej linijki scenariusza odrzuca od filmu, dopiero od momentu wtargnięcią policji do pokoju Dominika film nabiera większej głębi. wydaje mi się, że zbyt mało skupiono się na samej psychice głównego bohatera, jedno okaleczenie nie odzwierciedla tego typu praktyk młodzieży, w filmie powinno podkreślić się celowość tego typu zachowań, ucieczkę od świata realnego w świat bólu, zastępowanie bolu psychicznego bólem fizycznym, a samo przyznanie się dominika do tego, że nie chciał się zabić bylo komiczne, wbrew logice, nawet tej pokręconej. osoby tnące się starają się "ozdobić" swoją skorę nacięciami, jednak za żadną cenę nie chcą tego pokazywać zewnętrznemu światu, mam tu na myśli świat dorosłych. chwalą sie bliznami jedynie w swoim świecie. samo przejście dominika ze świata normalności do tzw. świata "Emo" to właściwie obejrzenie jednego filmiku i zalgoowanie się na stronę wirtualnego świata. taka przemiana powinna być jednym z głównych wątków, a samobójstwo punktem kulminacyjnym, niestety w filmie głównym wątkiem była bardziej relacja dominik-sylwia niż wnetrze głównego bohaetra. sparwa wyrzucenia tabletek to juz kompletnie niezrozumiale dla mnie, pozatym mial 2 buteleczki, a wysypal ich chyba z 3 do toalety. no i sama koncowka, wyjscie sylwi na zewnatrz - hm totalny debilizm, scenarzysta chyba tylko zapytal znajomych dzieci jak to mniej wiecej wyglada i postanowil napisac historyjke o bogatym dzieciaku. pomysl ciekawy - realizacja dosc kiepska. fajna oprawa dzwiekowa - 7/10